20ازاين‌رو، بين شب‌زنده‌دارى و تهجد، به لحاظ زمان بيدارى و نوع عبادت تفاوت وجود دارد؛ شب‌زنده‌دارى شامل تمام يا بيشتر شب مى‌شود، ولى تهجد به منظور عبادت، اختصاص به نماز شب دارد؛ به بيان ديگر، عبادت غالب در تهجد، نماز شب است، ولى مقيد به شب‌زنده‌دارى تمام شب يا بيشتر شب نيست.
بيتوته
بيتوته در لغت به معناى درك‌كردن شب است. خواه در خواب باشد يا بيدارى: « باتَ بَيتُوتةً... ادْرَكهُ اللّيل نَامَ أوْلَمْ يَنُم » 1؛ « بَاتَ اللّيلَ كُلَّهُ إذا سَهِرَ اللّيلَ كُلَّهُ فِى طاعَة اللهِ أو معصيته » 2؛ «تمام شب را بيدار ماند هنگامى كه تمام شب را به عبادت يا معصيت سپرى كرد».
« كُلُّ مَنْ ادرَكَ اللّيلَ فَقَدْ باتَ » 3؛ «هر كس شب را درك كند، بيتوته كرده است».
بين شب‌زنده‌دارى و بيتوته در اصل شب‌زنده‌دارى اشتراك است، ولى بدان علت كه بيتوته به عبادت مقيد نيست، با شب‌زنده‌دارى تفاوت دارد. در اصطلاح فقه، بيتوته به درك‌كردن شب يا پاره‌اى از شب تفسير شده است؛ همان‌گونه كه فقها در بيتوته واجب منا گفته‌اند. 4 بيتوته و شب‌زنده‌دارى به لحاظ شامل‌شدن يا شامل‌نشدن بيدارى تمام يا بيشتر شب و بيدارى پاره‌اى از شب نيز تفاوت دارند.