35مقرب نزد خدا و داراى جاه و مقام نزد اويند؛ از آن جهت كه بندگانى تكريم شده مى‌باشند، نه به آن جهت كه ذوات قدسيه آنها در رسيدن به مقاصد در مرحله اصلى دخيل باشد، ولى آنها مجراى فيض الهى و حلقه‌هاى وصل و واسطه بين مولى و بندگان او مى‌باشند، همان‌گونه كه اين مطلب در مورد هر متقرب به شخص بزرگى است كه براى رسيدن به او وسيله قرار مى‌دهد. و اين حكمى عمومى براى تمام اوليا و صالحان است،گرچه در مراحل تقرب متفاوت باشند. همه اينها همراه با اعتقاد ثابتى است به اينكه، تنها مؤثر در وجود، خداوند سبحان است. و در مشاهد مقدس كه زائران مى‌آيند در مورد توسل همين امر اتفاق مى‌افتد، و اين كار چه ضدّيتى با توحيد دارد؟ و اين افراد چه دشمنى با توحيد و اهل آن دارند؟