31جمهور علماى اهل سنت و جماعت بر مشروعيت توسل اتفاق نظر دارند و بر آن بر آيات و احاديث صحيح استناد كرده‌اند؛ زيرا خداى عزوجل وسيله را به لفظ خاص در كتاب عزيزش دوبار ذكر كرده يكى در آيه «كسانى را كه آنان (به‌عنوان معبود) مى‌خوانند، خودشان وسيله‌اى (براى تقرّب) به پروردگارشان مى‌جويند، وسيله‌اى هرچه نزديك‌تر...» و ديگر آيه «اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! از (مخالفت فرمان) خدا بپرهيزيد؛ و وسيله‌اى براى تقرّب به او بجوييد...».
و اما احاديث، پس بخارى در صحيحش از جابر نقل كرده كه رسول خدا (ص) فرمود: هر كس هنگامى كه ندا را مى‌شنود بگويد: بارخدايا! اى پروردگار اين دعوت تام و دعاى پابرجا!! به محمّد مقام وسيله و فضيلت عنايت فرما و او را به مقام محمودى كه وعده فرمودى برسان، هركس چنين بگويد شفاعت من در روز قيامت شامل حال او مى‌گردد.
و در صحيح مسلم از عبدالله بن عمرو بن عاص نقل شده كه رسول‌خدا (ص) فرمود: هرگاه صداى مؤذّن را شنيديد، مثل كلام او را تكرار كنيد، آن‌گاه بر من درود فرستيد؛ چرا كه هرگاه كسى بر من درود فرستد خداوند به ازاى آن ده درود بر او خواهد فرستاد. آن‌گاه از خداوند براى من تقاضاى وسيله كنيد؛ چرا كه آن منزلتى است در بهشت كه تنها براى بنده‌اى از بندگان خدا سزاوار است، و اميدوارم كه من آن بنده باشم، و هركس وسيله را براى من بخواهد شفاعت شامل حالش خواهد شد و وسيله براى پيامبر (ص) همان درجه و مقام عالى و رفيع است.