36پيامبر(ص) و در دامن تربيتى ايشان به سر برد. خود او در خطبه‌اى به اين دوره تربيتى اشاره ميفرمايد:
شما از خويشاوندى من با رسول‌خدا و موقعيت خاصى كه با آن حضرت داشتم آگاهيد و مى‌دانيد موقعى كه من خردسال بودم، پيامبر مرا در آغوش مى‌گرفت... من همچون بچهاى كه به دنبال مادرش ميرود، همه جا همراه او مى‌رفتم. هر روز يكى از فضائل اخلاقى خود را به من تعليم ميكرد و دستور ميداد كه از آن پيروى كنم. 1
رسول گرامى اسلام(ص) درباره شخصيت و كمالات بى‌مانند و فضايل بى‌پايان على(ع) احاديثى فرموده‌اند كه به برخى از آنها اشاره مى‌شود:
الف) پيامبر بزرگوار اسلام(ص) فرمودند:
لَوْ أَنَّ الرِّيَاضَ أَقْلامٌ وَالْبَحْرَ مِدَادٌ وَالْجِنَّ حُسَّابٌ وَالإِنْسَ كُتَّابٌ مَا أَحْصَوْا فَضَائِلَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي‌طَالِب. 2
اگر تمام باغ‌ها قلم گردد و همه درياها مركّب باشد و همه جن‌ها حساب‌گر و انسان‌ها نويسنده باشند تا فضايل و مناقب على‌بن ابى‌طالب(ع) را شمارند، نمى‌توانند!
ب) عمر بن خطاب از رسول‌خدا(ص) نقل مى‌كند كه شنيدم مى‌فرمود:
لَوْ انَّ السَّماواتِ السَّبعَ وَالاَرضينَ السَّبعَ وُضِعَتا فِي كَفَّةٍ وَ وُضِعَ ايمانُ عَليٍّ فِي كَفَّةٍ لَرَجَحَ ايمانُ عَليٍّ. 3
اگر تمام هفت آسمان و زمين در يك كفه ترازو قرار بگيرد و ايمان على(ع) در كفه ديگر، ايمان او سنگينى مى‌نمايد!