46معناست كه يكى از آنها اشتباه كرده است و اين، خلاف عصمتى است كه شيعه به آن باور دارد.
پاسخ
اوّلاً: در آيه «تطهير» به عصمت على، فاطمه، حسن و حسين(عليهم السلام)، اشاره شده است و ربطى به شيعه و سنى ندارد. خداوند در آيه «تطهير» بر پاكى اهل‌بيت(عليهم السلام) از هر نوع پليدى و نادرستى تأكيد كرده است و تمام مفسران اهل سنت نيز نوشته‌اند كه پس از نزول اين آيه، پيامبر اسلام(ص) على، فاطمه، حسن و حسين(عليهم السلام) را كنار هم نشاند و عباى خيبرى خود را بر سر آنها كشيد و فرمود: اهل‌بيت من اينها هستند. 1
بنابراين، نمى‌توان به عصمت امام حسن و امام حسين(عليهما السلام) خدشه وارد كرد مگر اينكه آيه تطهير و روايت‌هاى مربوط انكار شوند.
ثانياً: اين پرسش در مورد رسول خدا(ص) نيز صدق مى‌كند: چرا رسول خدا(ص) در حديبيه با مشركان صلح كرد، با اينكه تا آن روز جز جنگ و حمله و جنايت، از مشركان برخورد ديگرى نديده بود، اما همين كه ابوسفيان صلح حديبيه را زير پا گذاشت رسول خدا(ص) به مكه حمله كرد؟ آن صلح و اين حمله را چگونه مى‌توان جمع كرد؟
همچنين رسول خدا(ص) در جنگ بدر، با 313 نيرو در برابر نزديك به هزار نفر از قريش جنگيد، اما در حديبيه با 1500 نفر همراه، صلح را پذيرفت.
ثالثاً: رسول خدا(ص) از تفاوت شيوه برخورد امام حسن(ع) با روش امام حسين(ع) خبر داده بود و هر دو حركت را تأييد كرده بود.