44

فاجعه بئر معونة

سال چهارم هجرى، ابوبراء نزد رسول خدا(ص) آمد و گفت: «اى رسول خدا اگر عده‌اى را براى تبليغ دين نزد قبايل ما بفرستى، اسلام را مى‌پذيريم». رسول خدا(ص) چهل نفر از قاريان و حافظان قرآن را همراه وى فرستاد، اما قبايل بنى‌عامر و بنى‌سليم به فرستادگان رسول خدا هجوم بردند و همه را به شهادت رساندند. ¹

اگر رسول خدا(ص) مى‌دانست، چرا مسلمانان را به كام مرگ فرستاد؟ و اگر نمى‌دانست، پس چرا خداوند او را از طريق وحى مطلع نكرد؟

در واقعه كربلا، امام حسين(ع) هم از شهادت خود آگاه بود و هم مأمور بود به كربلا برود و مردم كوفه نيز داراى اراده و اختيار بودند. در چنين واقعه‌اى حر بن يزيد رياحى خود را از لشكر كوفه جدا كرد و به امام حسين(ع) پيوست اما ديگران چنين نكردند و در لجن‌زار گناه قتل فرزند پيامبر گرفتار آمدند.

اميرمؤمنان، على بن ابى‌طالب(ع) در برابر بعضى تهديدها از جمله هجمه ناگهانى فرمود:

وَ انَّ عَلَيَّ مِنَ اللهِ جُنَّةً حَصينةً فَاِذا جاءَ يَومي انفَرَجَت عَنّي وَ اسلَمَتني فَحينَئِذٍ لَا يَطيشُ السَّهمُ وَ لايَبرَأُ الكَلْمُ. ²

پروردگارم براى من پوششى استوار قرار داده است كه مرا حفظ نمايد. آن‌گاه كه عمرم به سر آيد آن پوشش از من جدا خواهد شد و مرا تسليم مرگ خواهد كرد؛ در آن روز نه تير خطا مى‌رود و نه زخم بهبود يابد.

و در شعرى كه به آن حضرت منتسب است، مى‌فرمايد:

من اى يَومى مِنَ المَوتِ افِرُّ أيَومَ لم يقُدَّر امْ يومَ قُدِّر