39عايشه و حفصه را به عقد پيامبر درآوردند. عثمان نيز داماد پيامبر بود و... .
اين وقايع دلالت بر اين دارد كه آنها با پيامبر(ص)، رابطه دوستى داشتند.
پاسخ
وصلت و ازدواج دو شخص با يكديگر، دليل شرعى بر برحق بودن خانواده طرف مقابل نيست. آنجا كه وابستگى نسبى مانند پدرى و فرزندى نمى‌تواند دليل حقانيت و درستكارى باشد، مانند فرزند حضرت نوح كه خداوند فرمود: لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ ؛ «او از خاندان تو نيست». (هود: 46) وابستگى‌هاى سببى چگونه مى‌تواند دليلى بر حقانيت باشد؟
اى بسا زن و شوهرهايى كه يكى در راه حق و ديگرى در مسير باطل باشد؛ مانند فرعون كه اهل كفر و گمراهى و همسرش اهل ايمان بود؛ و حضرت لوط كه خودش پيامبر بود اما همسرش گمراه بود. هيچ‌گاه نمى‌توانيم بگوييم چون آن زن، همسر لوط پيامبر بوده، مؤمن و باتقوا بوده است. امام حسن مجتبى(ع) و همسرش جعده و امام محمد تقى(ع) و همسرش ام الفضل نيز نمونه‌هاى ديگرى هستند. بنابراين، هيچ‌گاه وابستگى‌هاى سببى و حتى نسبى نمى‌تواند دليل بر درستكارى و يا محبت باشد، به‌ويژه با توجه به اينكه گاهى ازدواج‌ها به‌خاطر مصالحى كه شخص در نظر مى‌گيرد انجام مى‌پذيرد.
حضرت لوط با آنكه افراد فاسق و زشتكار قومش را قبول نداشت، ولى براى پيشگيرى از آبروريزى آنان در اهانت به مهمانانش به آنان پيشنهاد مى‌دهد كه با دخترانش ازدواج كنند؛ چنان‌كه در قرآن آمده است:
قٰالَ هٰؤُلاٰءِ بَنٰاتِي إِنْ كُنْتُمْ فٰاعِلِينَ (حجر: 71)
گفت: اگر مى‌خواهيد كار صحيحى انجام دهيد، اين دختران من حاضرند (با آنها ازدواج كنيد).