34ابوبكر و عمر و عثمان نيز بر كسى گذاشته نشده باشد و اين نام‌ها تنها از آن خلفاى سه‌گانه باشد تا هركس يكى از اين اسامى را بر فرزندش نهاد، گفته شود نام خليفه را برگزيده است. بلكه اين نام‌ها، بنا به تصريح منابع تراجم و رجال اهل سنت، عمومى بوده و بسيارى از مسلمانان و كافران در دوران جاهلى و پس از آن هم، اين نام‌ها را استعمال مى‌كردند.
4. على(ع) و قبول خلافت
على[(ع)] مى‌فرمود:
«دَعُوني وَالْتَمِسوا غيري» 1؛ «مرا رها كنيد و كسى جز مرا براى خلافت پيدا كنيد». اگر خلافت از آنِ على[(ع)] بود، چرا چنين مى‌گفت؟
پاسخ
على بن ابى‌طالب(ع) در آغاز، بارها از مردم خواسته بود تا با او بيعت كنند و همواره مى‌فرمود: «
انَا احَقُّ بِهذَا الاَمر مِن غَيري » 2؛ «من براى امر خلافت از هركس ديگر شايسته‌تر هستم» و به ابوبكر مى‌فرمود: «من براى خلافت از تو شايسته‌ترم، تو بايد با من بيعت كنى» و... .
اما وقتى آنها حاضر نشدند خلافت را به على(ع) واگذار نمايند، آن حضرت نيز به دلايلى شدت عمل به خرج نداد. اگر على(ع) در ابتداى مسئله (پس از رحلت رسول‌خدا(ص)) خلافت را به‌دست مى‌گرفت، مردم را به همان راه و روشى هدايت مى‌كرد كه رسول خدا(ص) پيش گرفته بود، در نتيجه مشكلات بسيارى براى جامعه