31از امام جعفر صادق(ع) در مورد ازدواج ام‌كلثوم با عمر پرسيدم، فرمود: «اين ازدواج غصبى بود. عمر، عباس را نزد على(ع) فرستاد و از ام‌كلثوم خواستگارى كرد، اما على(ع) از پذيرش آن خوددارى نمود. عمر به عباس گفت: به خدا سوگند اگر على با اين ازدواج موافقت نكند او را خواهم كشت. عباس اين سخن را به على رساند، اما على(ع) بر مخالفت اصرار ورزيد. عمر به عباس گفت: روز جمعه در نماز جمعه نزديك من بنشين تا يقين كنى كه مى‌توانم على را بكشم.
عمر پس از خطبه نماز جمعه گفت: اى مردم يكى از شخصيت‌هاى برجسته اصحاب رسول خدا، زناى محصنه مرتكب شده است و فقط من از آن آگاه شده‌ام، نظر شما چيست؟ گفتند: شهادت خليفه كافى است. پس از نماز، عمر به عباس گفت: آنچه شنيدى به على بگو». 1
و نقل‌هاى ديگرى هم از اهل سنت وجود دارد كه ما معتقديم توهين به خليفه دوم مى‌تواند محسوب شود.
2. بيعت با خلفا
اگر خلافت ابوبكر و عمر حق نبود، چرا على[(ع)] با آنها بيعت كرد؟ آيا بيعت على[(ع)] نادرست بود يا دشمنى شيعيان با آنها نارواست؟
پاسخ
1. بايد توجه داشت كه بيعت، به معناى حقانيت بيعت‌شونده و يا رضايت بيعت‌كننده نيست؛ زيرا ممكن است بيعت و پيروى از روى اكراه و با در نظر داشتن