29
اَلْقُرْبىٰ) نازل شد، اصحاب گفتند: «اى رسول خدا(ص) خويشان تو كه خداوند محبت آنها را واجب فرموده چه كسانى هستند؟» پيامبر(ص) فرمود: «على، فاطمه، حسن و حسين(عليهمالسلام)». 1
زمخشرى حديث ديگرى در ضرورت دوستى آل محمد(ص) بيان كرده است كه با اين عبارت شروع مىشود:
« قال رسول الله(ص): مَن ماتَ عَلى حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ ماتَ شَهيداً، أَلا وَمَن ماتَ عَلى حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ ماتَ مَغفوراً لَه... ». 2
فخر رازى پس از بيان اين حديث چنين گفته است:
در عظمت آل محمد(ص) همين بس كه اولاً: آنان (على، فاطمه، حسن و حسين(عليهمالسلام)) محبوب رسول خدا(ص) بودند و لذا دوستى آنان، بر امت واجب است؛ ثانياً: آنان در تشهد نماز در كنار رسول خدا(ص) مخصوص به ذكر و دعا شدهاند كه:
« أَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ » نيز، بر وجوب دوستى آنان دلالت دارد. 3
به نظر مىرسد با توجه به همين روايات، شافعى نزول آيه مودت را درباره دوستى اهلبيت پيامبر(ص) مسلم