62در نتيجه، مقصود از تحريف، بنابر استعمال قرآنى، همان معناى نخستين است كه در مقدمه اين بحث بدان آگاهى يافتيم و گفتيم كه در وقوع اين تحريف در كتاب خدا، ميان مسلمانان اختلافى نيست. بنابراين هركس قرآن را به غيرحقيقتش تفسير، و آن را بر غير معنايش حمل كند، در حقيقت آن را تحريف كرده است.
روايات فراوانى از اهل‌بيت( عليهم السلام ) بر اين مطلب تأكيد دارد؛ براى مثال حضرت على(ع) فرمود:
به خدا شكايت مى‌كنم از مردمى كه در جهالت زندگى مى‌كنند و با گمراهى مى‌ميرند؛ ميان آنها، كالايى خوارتر از قرآن نيست، اگر آن را آن‌گونه كه بايد بخوانند؛ و متاعى سودآورتر و گران‌بهاتر از قرآن نيست، اگر آن را تحريف كنند. 1* 2
على(ع) از وقوع اين‌گونه تحريف در آينده خبر داد و فرمود:
همانا پس از من روزگارى بر شما فرا خواهد رسيد كه... و نزد مردم آن زمان كالايى بى‌ارزش‌تر از قرآن نيست، اگر آن را درست بخوانند و تفسير كنند؛ و متاعى پرسودتر از قرآن يافت نمى‌شود، آن‌گاه كه آن را تحريف كنند و معانى دلخواه خود را رواج دهند. 3