61«زمخشرى» مى‌گويد:
يعنى بر گوشه‌اى از دين، نه در وسط و قلب آن، و اين مطلب، مثال، و بدين معناست كه آنها در دين خود نگران و بى‌قرارند و سكون و آرامش ندارند؛ مانند كسى كه در كنار و حاشيه لشكر باشد كه اگر احساس پيروزى و غنيمت كرد، آرام و قرار يابد وگرنه فرار كند و روگرداند. 1
راغب در مفردات مى‌گويد: «معناى تحريف كلام اين است كه آن را به‌گونه‌اى احتمال دهى كه حملش بر دو وجه ممكن باشد». 2
تحريف در آيات و روايات
قرآن، عبارت تحريف را در معناى لغوى آن، يعنى تصرف در معناى كلمه و تفسير آن بر غير وجهش، استعمال كرده است. خداى متعال مى‌فرمايد: مِنَ الَّذِينَ هٰادُوا يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَنْ مَوٰاضِعِهِ ؛ «سخنان را از موردش، تحريف مى‌كنند». (نساء: 46 و مائده: 13)
زمخشرى در ذيل اين آيه مى‌گويد:
معناى آيه اين است كه سخنان، براى خود جايگاهى شايسته داشته باشند. اما آن‌گاه كه آن را تحريف كردند، به‌سانِ فرد غريبى است كه [قبلاً] مقر و جايگاهى داشته [و اكنون] بى‌جا و مكان شده است.
«طبرسى» مى‌گويد: «يعنى آن را برخلاف نزولش تفسير مى‌كنند و ويژگى پيامبر(ص) را تغيير مى‌دهند».