30با اين حال هيچ اختلافى در قرآن ديده نمى‌شود؛ نه تناقض دارند كه بعضى آيات، برخى ديگر را نفى كنند، و نه تفاوت دارند كه دو آيه به لحاظ بيانى يا استوارى معانى و مقاصد، با هم متفاوت باشند تا برخى آيات از حيث بيان، استوارتر باشند. بلكه برعكس، هر آيه قرآن آيه ديگر را تفسير و تبيين مى‌كند و هر جمله‌اى جمله ديگر را تصديق مى‌نمايد؛ چنان‌كه اميرالمؤمنين على(ع) فرمود: «برخى از آن، بعضى ديگر را به زبان مى‌آورد و برخى بر بعضى ديگر گواهى مى‌دهد». ¹ اگر [قرآن] از جانب غير خدا بود، نظم زيبا و باشكوهش و بلاغت گفتارش، از نظر صحت و استوارى دچار اختلاف و دگرگونى مى‌شد.

تحدى در علم

قرآن در زمينه علم و معرفت نيز رقابت‌طلبى كرده است؛ به‌ويژه آنجا كه مى‌فرمايد:

وَ نَزَّلْنٰا عَلَيْكَ الْكِتٰابَ تِبْيٰاناً لِكُلِّ شَيْءٍ وَ هُدىً وَ رَحْمَةً وَ بُشْرىٰ لِلْمُسْلِمِينَ (نحل: 89)

و اين كتاب را كه بيانگر همه چيز، و مايه هدايت و رحمت و بشارت براى مسلمانان است، بر تو نازل كرديم.

همچنين مى‌فرمايد:

وَ لاٰ رَطْبٍ وَ لاٰ يٰابِسٍ إِلاّٰ فِي كِتٰابٍ مُبِينٍ (انعام: 59)

و هيچ تر و خشكى وجود ندارد، جز اينكه در كتابى آشكار (در كتاب علم خدا) ثبت است.