16 بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ كه از مواردى است كه مسلمانان پذيرفته‌اند كه پيامبر اكرم(ص) آن را پيش از هر سوره‌اى غير از «توبه» تلاوت مى‌كرد و بين دانشمندان اهل‌سنت اختلاف شده كه آيا بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ جزو قرآن است يا خير؟ گروهى از آنها بر اين باورند كه جزو قرآن نيست. حتى مالكى‌ها آوردن آن را در نماز واجب پيش از سوره فاتحه مكروه مى‌دانند. مگر اينكه نمازگزار آن را به نيت پرهيز از اختلاف قرائت كند. گروه ديگرى هم مى‌گويند كه بسم الله جزو قرآن است.

ولى شيعه اتفاق نظر دارد كه بسم الله جزئى از هر سوره، غير از توبه است و گروهى از دانشمندان اهل‌سنت نيز همين گفته را پذيرفته‌اند. بر اين اساس در قرآن نازل‌شده از آسمان، به‌يقين تحريف به فزونى و كاهش صورت گرفته است.

معناى پنجم : تحريف به فزونى، بدين معنا كه بعضى از قرآنى كه در دست ماست جزء كلام نازل‌شده نيست.

تحريف بدين معنا به اجماع مسلمانان باطل، بلكه از مواردى است كه بطلان آن واضح و معلوم است.

معناى ششم : تحريف به كاهش، بدين‌معنا كه قرآن موجود در دست ما شامل همه قرآنى كه از آسمان نازل شده، نيست. بلكه قسمتى از آن از بين رفته است.

اين معنا از تحريف همان چيزى است كه در آن اختلاف است؛ چنان‌كه گروهى آن را اثبات و گروهى آن را نفى كرده‌اند». ¹