44عرب‌هاى آن زمان، رواج داشته است. گفتنى است كه تاريخ اين مقبره به سال 43م. و دوران مالك ثانى، پادشاه وقت نبطى‌ها (40 - 70م) برمى‌گردد.
از دلايلى كه ثابت مى‌كند، يهوديان مقيم خيبر، عرب‌هايى بودند كه يهوديت را براى خود برگزيده بودند، اين است كه تا امروز در اين منطقه نقش يا كتيبه‌اى يافت نشده كه به رسم‌الخطى به جز رسم‌الخط عربى رايج، پيش از ظهور اسلام نگاشته شده باشد.
فيلپى، جهانگرد مشهور انگليسى هنگام بازديد از خيبر در سال 1396ه .ق،1950م، براى يافتن نقش‌هايى به خط عبرى به جست‌وجو پرداخت تا اثبات كند كه يهوديان خيبر، از نژاد عرب نبوده‌اند. وى براى دستيابى به اين هدف، همه نقاط خيبر را كه در آنجا نقش‌هايى بود،كاويد. در اين كنكاش وى به دو نقطه در حرة، واقع در شرق خيبر مى‌رسد كه به آنها «مكتب و أبوكتيبات» گفته مى‌شود. اما وى در مكتب، فقط نقش‌هايى به خط باديه‌نشينان مى‌يابد و آنها را اين‌گونه توصيف مى‌كند: «باديه‌نشينان روى صخره‌ها نقش‌هاى ثمودى (خط باديه‌نشينان) خود را ثبت كرده‌اند». نتيجه كاوشگرى‌هاى او در ابوكتيبات نيز نااميدكننده بود. به همين دليل مى‌گويد: «در اينجا نيز نقش‌هاى بسيارى روى صخره‌ها به جاى مانده است كه همگى به زبان عربى هستند». ازاين‌رو فيلپى در ادامه كنكاش‌هاى خود به منطقه «الحرضه» واقع در شمال خيبر مى‌رود و در آنجا نيز فقط نقش‌هايى به خط باديه‌نشينان (ثمودى) مى‌يابد. آخرين نقطه‌اى كه وى درمى‌نوردد تا به خواسته‌اش برسد، كوه «طيران»، واقع در خيبر بود. وى پس از كاوشگرى دقيق و