٢٧
خيبر در گذر تاريخ
خيبر و دوران بابلى‌ها
پس از وفات «بخت‌النصر» دوم (۶٠۵-۵۶٢ق.م)، امپراتورى بابل، دوره‌هاى آشفته و بى‌ثباتى را تجربه كرد تا اينكه «نبونيد» زمام امور را به دست گرفت. (۵۵۵-۵٣٩ق.م)
وى از كاهنان معبد «سين» بود و به معبود خويش، بسيار اهميت مى‌داد؛ به‌گونه‌اى كه كاهنان معبد «مردوخ»، كينه او را به دل گرفتند و او را به كفرورزى به مردوخ متهم كردند. به همين دليل، با يكديگر درگير شدند كه در نتيجه، نبونيد از بابل بيرون رفت و در «تيماء» مستقر شد.
سال ١٩۵۶م. در «حران»، دو كتيبه كشف شد كه بر آنها انتقال نبونيد به تيماء، با خط ميخى و اين‌گونه درج شده بود:
من نبونيدم، فرزندى كه هيچ‌كس را ندارد. كسى‌كه نشستن بر تخت پادشاهى را در سرنداشت. خدايان و الهه‌ها، براى من دعا كردند. دعاى من براى به‌دست‌گرفتن حكومت، موجب شد، (در شب) در خواب ببنيم [كه به من گفته مى‌شد]: حركت كن و به سرعت معبد
