8آنچه از نوشتجات مصنف مرحوم بر مى‌آيد، پيش از سن بلوغ بسيار طالب علم و عمل و مشتاق درك حضور بزرگ دين و كسب معارف و حكم الهيه بوده است. پس از بلوغ نزد دانشمندان زمان علوم عربيه و فقه و اصول و رياضى و حكمت را فرا مى‌گيرد، و به گفتۀ خود آن مرحوم، چون اين علوم تشنگى جانش را فرو نمى‌نشاند و او را بى نياز از حق نمى‌كند منتظر بوده است درى از غيب به رويش گشوده شود و پروردگار بابى از علم به رويش باز فرمايد.
در اين هنگام كتاب مبارك طريق النجات در علم طريقت از مصنفات ... مرحوم آقاى حاج محمد كريم خان كرمانى - اعلى الله مقامه - به دستش مى‌افتد. از مطالعۀ اين كتاب مى‌بيند كه علم حق منحصر است به آنچه از خانواده علم يعنى آل محمد - صلوات الله عليهم اجمعين - رسيده است و در زمان خودش اين علم را منحصرا نزد صاحب آن كتاب مبارك مى‌يابد. از اين رو چاره‌اى نمى بيند جز آنكه هر چه زودتر خود را به آن سرچشمۀ علم برساند و از آب حيات كمالاتش جان مرده را زنده كند، ولى چون پدرش بدين مطلب توجهى نداشته شب و روز از دورى آن بزرگوار حالش پريشان و ديده‌اش گريان و خواب و خوراك بر او ناگوار بود تا اينكه با رفيقى مهربان راه كرمان پيش مى‌گيرد و به خدمت آن جناب شرفياب مى‌شود و شب و روز از محضر آن انسان كامل كسب علوم و كمالات مى‌كند تا آنكه پس از چهار ماه توقف در كرمان چون استاد بزرگوارش عازم عتبات مقدسه و به دعوت پادشاه وقت ناصرالدين شاه رهسپار تهران و بالطبع درس تعطيل مى‌گردد، ايشان هم با برخى از رفقا به زيارت عتبات مقدسه مشرف و از آنجا به قصد ديدار پدر و مادر و خويشان به اصفهان باز مى‌گردد و در همان ايام كتاب تحفۀ البيت در طريقت و حقيقت و شريعت براى خانواده پدرش مى‌نويسد.
پس از چندى براى بار دوم از پدر كسب اجازه كرده راه كرمان پيش گرفته خود را به محضر استاد و مولاى خود مى‌رساند و با گرمى هرچه تمام‌تر به دانشجويى و خوشه چينى خرمن بى پايان دانش مشغول مى‌شود. و در اين اوقات، هشت رساله كه در مسائل مختلف نوشته به نظر استاد علامه - اعليالله مقامه - مى‌رساند و مورد پسند