13كه از دنيا رفته جايز نيست.

و چنانچه مجتهدى كه انسان از او تقليد مى‌كند از دنيا برود حكم بعد از فوت او حكم زنده بودنش است، بنابراين اگر مجتهدى كه از دنيا رفته اعلم باشد يا در صورت تساوى به فتواى او عمل كرده باشد، لازم است بر فتواى او باقى بماند و اگر مجتهد زنده اعلم شده باشد، بايد به او مراجعه شود و اگر به فتواى مجتهد متوفى كه با مجتهد زنده مساوى است عمل نكرده باشد، از هر يك از آنها كه بخواهد مى‌تواند تقليد كند.

و اگر مجتهد پيش از عمل كردن به فتواى او از دنيا برود و انسان به فتواى مجتهد مساوى ديگر عمل كند ديگر نمى‌تواند به فتواى مجتهدى كه از دنيا رفته عمل نمايد.

آية اللّٰه سبحانى: ابتداى تقليد بايد از مجتهد زنده باشد و اگر مجتهدى كه انسان از او تقليد مى‌كند از دنيا برود بايد از مجتهد زنده تقليد كند ولى مسائلى كه آنها را ياد گرفته است مى‌تواند بر تقليد قبلى باقى بماند در اين صورت حكم بعد از وفات او حكم زنده بودنش است.

آية اللّٰه سيستانى: اگر مجتهدى كه انسان از او تقليد مى‌كند از دنيا برود، حكم بعد از فوت او حكم زنده بودنش است.

بنابراين، اگر او اعلم از مجتهد زنده باشد بايد - با علم به اختلاف در مسائل محل ابتلا ولو اجمالاً - بر تقليد او باقى بماند و چنانچه مجتهد زنده اعلم از او باشد، بايد به مجتهد زنده رجوع كند. و اگر اعلميتى در ميان آنها معلوم نشود يا