8به او دخول نكند. 1» 2 اى كاش اين انسان دروغگو، به دروغ و تهمت اكتفا مى‌كرد و با دادن نشانى دقيق، مشت خود را باز نمى‌كرد؛ زيرا هر دانش پژوه تازه كارِ غير عربى، اگر اين مسأله را مطالعه كند، مى‌فهمد كه گفته‌هاى وى، برپايۀ بغض و كينه و عداوت است و بى‌سوادى‌اش بر همه آشكار مى‌گردد كه واژۀ «رضيعه» را، خواهر رضاعى معنا كرده، كه هيچ ارتباطى با موضوع ندارد!
پرسشى كه همواره مطرح بوده، اين است كه چرا اين آقايان مباحث اصولى و اعتقادى را، كه بايد محور بحث قرار گيرد، تحت‌الشعاع تهمت‌ها و افتراهاى فرعى قرار مى‌دهند؟ اگر بنا باشد مسائل فرعى مورد بحث قرار گيرد، ديگر چيزى براى شما باقى نمى‌ماند؛ زيرا اگر شما با دروغ و تهمت، چنين مسائلى را به شيعيان نسبت مى‌دهيد، ما حاضريم با مدرك صحيح و درست، فروعى را از علماى شما نقل كنيم كه با هيچ منطقى قابل توجيه نيست. تنها براى نمونه به اين دو مورد توجه كنيد:
* ابوحنيفه گفته است: «هرگاه امام مسلمين عملى را انجام دهد كه به‌وسيلۀ خودش بايد حدّ آن اجرا گردد، هيچ‌كس حق ندارد حكم حدّ بر او جارى كند.» 3 يعنى اگر امام