62علاوه بر آن، روايات فراوانى از شيعه و سنى وارد شده كه شفاعت را براى فرد فرد مؤمنان ثابت كرده است؛ به‌گونه‌اى كه اختصاص به انبيا و اوليا ندارد. براى نمونه مى‌توان به صحيح ترمذى مبحث قيامت (12) و ابن ماجه مبحث زهد (37) و دارمى، (رقاق 87) و مسند حنبل، ج3، ص63، 94، 469 و 470 و بخارى مبحث توحيد (24) و...
مراجعه كرد كه پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: «هر يك نفر از امت من مى‌تواند افرادى بيش از طايفۀ بنى تميم را شفاعت كند.» قرآن كريم نيز شفاعت را (كه همان دعا و طلب آمرزش است) براى فرشتگان ثابت و در پيشگاه خدا شفاعت كرده، مى‌گويند:«...پس كسانى راكه توبه كرده و راه تو را پيموده‌اند، بيامرز...». 1
مفسران، به خصوص فخر رازى، در تفسير اين آيه گفته‌اند: اين آيه دلالت دارد بر اين‌كه فرشتگان براى گناهكاران آنگونه شفاعت مى‌كنند كه پيامبر صلى الله عليه و آله و ديگر انبيا شفاعت مى‌كنند.
شفاعت پيامبر
خداوند متعال در بعضى آيات، به پيامبر صلى الله عليه و آله امر كرده است كه: «براى خود و مردان و زنان با ايمان استغفار