17به شهر «العُيَينَه» كه زادگاهش بود، رفت. حاكم «العيينه» در آن زمان، عثمان‌بن احمدبن معمر بود.
محمد پيش از آن‌كه تبليغات خود را آغاز كند، نخست با حاكم العيينه تماس برقرار كرد و به او وعده داد كه اگر از دينش! حمايت كند، پس از پيروزى، تمام حكومت نجد را به او خواهد داد. از اين رو، عثمان به طمع افتاد كه تمام امكانات و قدرتش را بر ضدّ مسلمانان به كار گيرد و از افكار او ترويج كند.
در نتيجۀ اين تبليغات بود كه بسيارى از مردم «العيينه» پيرو مسلك محمدبن عبدالوهاب شدند و به پيروى از او، بسيارى از اماكن مقدس مسلمانان را تخريب و نابود كردند.
از آن‌جمله قبّه و بارگاه زيدبن خطاب را ويران كردند. 1تخريب اماكن بر مسلمانان بسيار گران و ناگوار آمد لذا سليمان‌بن محمدبن عزيز الحميدى، كه صاحب و حاكم مقتدرِ احسا و قطيف و توابع بود، نامه‌اى به عثمان بن احمد فرستاد و در آن نوشت: بايد محمدبن عبدالوهاب را هر چه زودتر به جرم كفر و زندقه‌اى كه اظهار كرده، بكشد و تهديد كرد نبايد در اين امر مسامحه و سهل انگارى نمايد.