33و براى بيعت نامزد كرد.
بر حاضران در سقيفه لازم بود كه كلام پيامبر را بر ارزشهاى قبيلهاى مقدم بدارند. ولى آنان عادت داشتند كه مصالح خود را بر سخن پيامبر(ص) مقدم بدارند و اين اولين بار نبود و ريشههايى در زمان حيات پيامبر(ص) داشت كه پيامدهاى فراوانى فراهم آورد و چه بسا موارد آن به بيش از شصت بار و مورد مىرسيد.
بر فرض كه آنان، مصلحت را در به فراموشى سپردن نصّ پيامبر(ص) ديدند، لازم بود در جستجوى كسى باشند كه از همه به كتاب و سنت داناتر و در راه خدا از همه تواناتر و با صلابتتر و در ايمان و مسلمانى از همه با سابقهتر باشد.
امام على(ع) فرمود: «اى مردم ! سزاوارترين مردم به اين كار (خلافت) كسى است كه بر آن تواناتر و به امر خدا داناتر باشد». 1
امام حسين(ع) نيز فرمود: «امام وپيشوا نيست مگر آنكه بر اساس قرآن حكومت كند، به دين حق گردن نهد، عدالت را برپا دارد و خود را وقف راه خدا كند». 2
اين معيار و ضابطهها كجا؟ و آنچه در احتجاجهاى مهاجران و انصار آمده استكجا؟!
نزاع بين آن دو گروه شعلهور بود تا آنكه عمر بن خطاب به ابو بكر گفت: اى ابوبكر دستت را بگشاى. او هم دستش را گشود و عمر با وى