22با كفر و شرك مبارزه كرد، بيش از 25 سال از عمر گرانبهاى خود را با شكيبايى شگفت انگيزى در راه حفظ وحدت، بلكه همراهى، مشاركت، تعاون و هدايت جامعه نو پاى اسلامى صرف نمود و همگان را در عمل و گفتار به سوى وحدت دعوت نمود ¹؛ بدين رو مى‌بايست آن حضرت را قهرمانِ فداكار و بى‌نظير «وحدت امت» دانست.

بدون شك پيروان آن امام همام كه به فرمان خداوند، مسؤوليت خطير فراهم ساختن بستر و فضاى لازم براى وحدتِ جهان شمول همه يكتا پرستان جهان، بر محور توحيد را بر دوش دارد: « قُلْ يٰا أَهْلَ الْكِتٰابِ تَعٰالَوْا إِلىٰ كَلِمَةٍ سَوٰاءٍ بَيْنَنٰا وَ بَيْنَكُمْ أَلاّٰ نَعْبُدَ إِلاَّ اللّٰهَ ، بگواى اهل كتاب بياييد بر سر سخنى كه ميان ما و شما يكسان است، بايستيم كه جز خدا را نپرستيم.» ²، بايد با الگوگيرى از آن حضرت، بهترين نمادِ متعالى و برترين فريادگرِ علمى و عملى وحدت امت اسلامى باشند و براى تحقق وحدت و انسجام اسلامى و رفع چالش‌ها و موانع اين هدف والا به ايفاى وظيفه كنونى خود بپردازند و تلاش نمايند تا وحدت امت اسلامى، تحقق يابد.

به علاوه لزوم اهتمام نسبت به امور مسلمانان جهان به عنوان وظيفه اساسى يك مسلمان؛ «من أصبح لا يهتمّ بأمور المسلمين فليس بمسلم، هر كس به روز درآيد و به امور مسلمانان اهتمام نورزد، مسلمان نيست.» ³ و ضرورت برنامه‌ريزى و تلاش براى حسن تفاهم ⁴، همگرايى و برقرار ساختن پيوند، تعاون و همكارى گسترده امت اسلامى نيز شناخت عربستان و وهابيت را لازم نموده است؛ بلكه