97عين نجاست از بدن حيوان. 6. غيبت و امور ديگرى در كتب اماميه مطهّر شمرده شده كه البته در ميان خود اماميه تفصيلات و اختلافاتى نسبت به آن‌ها مطرح است. به علاوه، محتمل است برخى از مواردى كه اماميه به عنوان مطهّر از آن‌ها ياد مى‌كنند، در فقه مذاهب ديگر نيز قائل داشته باشد كه بررسى و تتبع تفصيلى آن از حوصله و هدف اين نوشتار بيرون است. 1يادآورى (4):
آنان كه به سرزمين حجاز سفر كرده‌اند، از نزديك ديده‌اند كه در تطهير حرمين شريفين، از آبى مخلوط به مواد شوينده و ضد عفونى كننده استفاده مى‌شود كه براى ازالۀ نجاست است. اين شيوۀ تطهير اگرچه بر طبق مذهب حنفى است، ولى تطبيق آن بر ساير مذاهب اهل سنت، جاى ابهام و سؤال دارد. شايد توجيه آن اين باشد كه يا بايد آن آب‌هاى مورد استفاده را آب مضاف ندانند و يا اين كه فقهاى جديد ساير مذاهب، به گونه‌اى به فتاواى ابوحنيفه گرايش پيدا كرده‌اند؛ مانند آنچه نسبت به مؤلف كتاب فقه السنه مى‌توان حدس زد.
7. جمع‌بندى
مطهِّرات از نظر مذاهب اسلامى چند گروه‌اند:
الف) مطهّرات مشترك ميان همه يا اكثريت: 1) آب مطلق؛ 2) استحاله
ب) مطهّرات مشترك ميان اماميه و حنفيه: 1) سوزاندن با آتش كه ملحق به استحاله است 2) آفتاب 3) زمين.
ج) مطهّرات مخصوص اماميه: 1) اسلام 2) انتقال 3) تبعيت 4) استبراء حيوان جلال و...
د) مطهّرات مخصوص حنفيه: 1) آب مضاف 2) مسح 3) فرك 4) دلك 5) حت و به طور كلى، ازالۀ نجاست، در نظر حنفيه مطهّر محسوب مى‌شود.