96
يادآورى (1):
حنفى‌ها موارد ديگرى را بر مطهّرات افزوده‌اند:
1) مسح: زدودن و ازالۀ نجاست از اجسام صيقلى؛ مانند شمشير، آينه، ناخن، شيشه و ظروف چرب، مطهِّر آن‌هاست.
2) فرك: ماليدن و زدودن منى آدمى، اگر خشك شده باشد، آن را پاك مى‌كند، ولى اگر منى خيس باشد، با ماليدن پاك نمى‌شود.
3) ندف: زدن پنبه موجب تطهير آن است.
4) دلك: ماليدن محكم متنجس بر زمين، مطهّر آن است.
5) حت: تراشيدن و خراشيدن با دست و چوب نيز از مطهّرات است. 1يادآورى (2):
اختلاف اساسى حنفى‌ها با ديگر مذاهب آن است كه آن‌ها معتقدند: تفاوتى ميان آب و ديگر موارد مطهّر نيست؛ همانطور كه آب ازالۀ نجاست مى‌كند، ساير چيزها هم كه ازالۀ نجاست مى‌كنند مطهّر مى‌باشند، ولى ساير مذاهب معتقدند تطهير با آب موضوعيت دارد و خصوصيتى تعبّدى دارد كه با ساير اشياء قابل مقايسه نيست. 2يادآورى (3):
در فقه اماميه هم، علاوه بر مطهّراتى كه گفتيم، امورى به عنوان مطهّر مطرح شده است:
1. انتقال: اگر خون انسان و حيواناتِ داراى خون جهنده، به بدن حيوانى برسد كه خون جهنده ندارد و جزو بدن او شود، پاك مى‌گردد.2. اسلام: اگر كافر شهادتين بگويد و مسلمان شود، تمام بدن او پاك مى‌شود. 3. تبعيت: در مواردى، شىء نجس به واسطۀ پاك شدن چيز ديگر پاك مى‌شود. 4. استبراء حيوان جلّال: مطهِّر بول و غائط اوست. 5. ازالۀ