317
مفطرات روزه
1. مفسدات موجب قضا و كفاره در ماه رمضان
اماميه؛ طبق مذهب اماميه هر گاه روزه‌دار يكى از مفطرات را از روى علم و عمد انجام دهد، موجب قضا و كفاره مى‌شود. اين امور عبارت‌اند از:
1. خوردن و آشاميدن.
2. جماع مطلقاً (فاعل يا مفعول).
3. كذب بر خدا و پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم و امامان عليهم السلام .
4. فرو بردن تمام سر در آب به نظر بعضى از فقها.
5. رسانيدن غبار غليظ به حلق به احتياط واجب.
6. باقى ماندن بر جنابت و حيض و نفاس تا صبح.
7. استمنا.
8. اماله كردن به مايعات.
9. قى كردن.
همچنين اگر نيت قطع روزه كند روزۀ واجب معين باطل مى‌شود.
حنبليه؛ 1. وطى در نهار رمضان در قُبُل يا دُبُر مطلقاً موجب قضا و كفاره است. مفعول به حيّ يا ميت، عاقل يا بهيمه باشد و فاعل متعمد، ناسى عالم، جاهل، مختار، مكره، مخطى ولو نيت روزه نداشته باشد، در تمامى حالات موجب كفاره است. نزع، هم جماع محسوب مى‌شود و موجب كفاره است. بر موطوء هم اگر مطاوعه داشته و ناسى نبوده و عالم بوده، كفاره واجب است 2. مساحقه.
حنفيه؛ 1. تناول غذا و مانند آن، بدون عذر شرعى 2. قضاى شهوت فرج به طور كامل.
شرايط وجوب كفاره در اين دو مورد:
1. مكلف از شب، نيت اداى رمضان داشته باشد 2. مبيح افطار مانند سفر و مرض