278 يادآورى:

1. در فقه عامه، مطلبى به عنوان «نماز احتياط» وجود ندارد. اين موضوع تنها در فقه اماميه مطرح است 2. مرحوم صدوق در باب «شك در ركعات» فتوايى؛ مانند فتواى عامه دارد. ¹

3. اسباب سجدۀ سهو

اماميه؛ اسباب سجدۀ سهو عبارت‌اند از:

1.كلام بيجا 2. يك سجدۀ فراموش شده 3. شك ميان ركعات چهار و پنج، بعد از سجدۀ دوم 4. سلام بيجا 5. فراموشى تشهد.

برخى از اماميه، سجدۀ سهو در پاره‌اى از موارد بالا را مبنى بر احتياط مى‌دانند.

حنبليه؛ اسباب سهو سه چيز است:

1. افزودن غير عمدى در افعال مانند قيام و قعود 2. نقص؛ مانند ترك ركوع، و سجده و فاتحه به طور سهو 3. شك در ترك ركنى از اركان يا شك در عدد ركعات.

كسى هم كه غلط بخواند، به گونه‌اى كه معنا تغيير كند، بايد سجدۀ سهو به جا آورد و اگر ترك سنت نماز كند، سجدۀ سهو مجاز است.

حنفيه؛ اسباب سجدۀ سهو:

1. كم يا زياد كردن يك ركعت يا بيشتر 2. پس از سجدۀ ركعت آخر به طور سهو ننشيند و بلند شود 3. فراموش كردن جلوس براى تشهد اول 4. مقدم كردن ركنى بر ركن يا واجب ديگر 5. ترك برخى از واجبات؛ مانند قرائت فاتحه، سوره يا سه آيه، قرائت در دو