257 يادآورى:

به فتواى اماميه، در هر ركعت، دو سجده ركن محسوب مى‌شود و اخلال يا زيادى عمدى يا سهو مبطل نماز است ولى يك سجده فرض غير ركنى است.

3. اعضاى سجود

اماميه؛ در هر سجده بايد اعضاى هفتگانه بر زمين قرار گيرد و آن عبارت است از:

پيشانى، دو كف دست، دو زانو و دو شصت پا. ولى تحقّق عنوان سجده به نهادن پيشانى است.

حنبليه؛ نهادن بعضى از هر عضو از اعضاى هفتگانه فرض است، به علاوه جزئى از بينى هم بايد بر زمين نهاده شود.

حنفيه؛ بايد مقدارى ولو اندك از پيشانى را بر ما يصحّ السجود عليه قرار دهد و بايد يكى از دست‌ها و يكى از زانوان و مقدارى از انگشتان يكى از قدم‌ها را بر ما يصح السجود عليه قرار دهد اما قرار دادن اكثر جبهه واجب است و تحقّق سجدۀ كامل به نهادن همۀ دست‌ها و زانوان و اطراف قدمين و پيشانى و بينى است.

شافعيه؛ نهادن بعضى از هر عضو از اعضاى هفتگانه فرض است و بايد سجده بر باطن كفين و باطن انگشتان پا باشد.

مالكيه؛ سجده بر كمترين مقدار از پيشانى فرض است و سجده بر بينى مندوب است ولى سجده بر دو دست و بر زانوان و اطراف در قدم سنت است و چسباندن تمام پيشانى به زمين مندوب است. ¹

4. ما يصحّ السجود عليه

اماميه؛ سجده بر زمين و آنچه از زمين مى‌رويد و مأكول و ملبوس نيست، صحيح است