210
3. نمازهاى شب و وتر و حكم قنوت در آن‌ها
اماميه؛ نماز شب يازده ركعت است؛ هشت ركعت نماز شب، دو ركعت نماز شفع، يك ركعت نماز وتر. بنابراين، نماز وتر يك ركعتى است وقت نماز شب بعد از نصف شب است و پيش از نصف شب انجام آن جايز نيست مگر براى مسافر يا جوان ولى قضاى آن افضل است. در قنوت نماز وتر آداب فراوانى مطرح است؛ مانند هفتاد مرتبه استغفار و دعا براى چهل مؤمن و دعاهايى كه وارد شده است. وقت نماز شب بعد از نصف شب است و هر چه به فجر نزديكتر باشد افضل است.
حنبليه؛ وتر سنت مؤكد است، اقلش يك ركعت و اكثرش يازده ركعت است و مى‌تواند سه ركعت، پنج ركعت، هفت ركعت يا نُه ركعت بخواند و در هر دو ركعت سلام دهد يا با دو تشهد و يك سلام و يا با يك تشهد و يك سلام تمام آن را انجام دهد. قنوت در ركعت آخرِ بعد از ركوع سنت است، قبل از ركوع هم مى‌تواند قنوت بگيرد و قنوت در غير وتر مكروه است مگر در نوازل بر مسلمانان كه در اين صورت سلطان و نايبش در جميع نمازهاى مكتوب قنوت مى‌گيرند، هنگام قنوت بالا بردن دست‌ها تا برابر سينه مسنون است؛ به گونه‌اى كه باطن دست به آسمان باشد و بعد از قنوت دست‌هاى خود را بر صورت بكشد.
وقت وتر بعد از عشا تا قبل از فجر ثانى است و در ماه رمضان انجامش به جماعت سنت است و در غير رمضان مباح.
حنفيه؛ وتر واجب است و آن سه ركعت است با يك سلام؛ در هر ركعت فاتحه و يك سوره يا مانند آن خوانده مى‌شود. در ركعت سوم پس از قرائت، قنوت در آن واجب است و وقت آن بعد از نماز عشا تا فجر است و در غير وتر قنوت نيست مگر در نوازل و شدائد دهر كه در نماز صبح بعد از ركوع سنت خواهد بود؛ آن همه براى امام، نه منفرد. نماز وتر به جماعت مشروع نيست مگر در وتر رمضان.
شافعيه؛ از ميان سنن مؤكد، وتر تأكيد بيشترى دارد؛ اقلش يك ركعت و اكثرش يازده