14آنان، همۀ مسلمانان، اهل بيت پيامبر خدا صلى الله عليه و آله را احترام مى‌گزارند و دوست دارند و هر صبح و شام بر آنان درود مى‌فرستند.
2 . كسى كه على عليه السلام را بر عثمان يا بر همۀ خلفا برترى مى‌دهد، با اعتقاد بر اينكه او چهارمين خليفه است و دليل مقدم دانستن او روايات فراوانى است كه دربارۀ فضايل و مناقب او از پيامبر اعظم صلى الله عليه و آله نقل شده و اصحاب حديث آن‌ها را در مجموعه‌هاى حديثى خود آورده‌اند و اين احاديث، انسان را وا مى‌دارد كه باور كند آن حضرت برترين صحابه است.
3 . كسى كه از على عليه السلام و فرزندان او پيروى مى‌كند، به اعتبار اين كه آنان جانشينان پيامبر صلى الله عليه و آله و پيشوايان مردم پس از اويند و آن حضرت ايشان را به فرمان خدا براى اين مقام نصب كرده و نام‌ها و ويژگى‌هاى آنان را ياد كرده است. در اينجا شيعه به اين معنى است و مشهور بوده كه على عليه السلام وصىّ است و اين از لقب‌هاى او گشته و شاعران در قصيده‌هايشان با همين عنوان از او ياد كرده‌اند.
اين لفظ، شامل هر كس مى‌شود كه به رهبرى امّت از سوى على عليه السلام پس از پيامبر صلى الله عليه و آله معتقد باشد و اينكه او جانشين پيامبر در همۀ امورى است كه به او مربوط است، جز پيامبرى و نزول وحى. همۀ اين‌ها بر اساس تصريح پيامبر صلى الله عليه و آله است. بنابراين پايۀ اصلى تشيّع، اعتقاد به وصايت و رهبرى با همۀ شؤون آن براى امام عليه السلام است. تشيع، اعتقاد به اين است و جز اين، چيزى پايۀ اصلى مفهوم تشيّع و محور اطلاق شيعه بر او نيست.