84ايجاد اين وصلت نداشته است.

كيفيّت خواستگارى خديجه

قدر مسلم اين است كه پيشنهاد، ابتدا از طرف خود خديجه بوده است. حتى ابن هشام ¹ نقل مى‌كند كه:

خديجه؛ شخصاً تمايلاتِ خود را اظهار كرد و چنين گفت:

عموزاده! من بر اثر خويشى كه ميان من و تو برقرار است و آن عظمت و عزّتى كه ميان قوم خود دارى و امانت و حسن خلق، و راستگوئى كه از تو مشهود است؛ جداً مايلم با تو ازدواج كنم. «امين قريش»، به او پاسخ داد كه؛ لازم است عموهاى خود را از اين كار آگاه سازد و با مشورت آنها اين كار را انجام دهد.

بيشتر مورخان معتقدند كه نفيسه، دختر «عليه»، پيام خديجه را به پيامبر صلى الله عليه و آله به طرز زير رساند:

«محمد! چرا شبستان زندگى خود را با چراغ همسر روشن نمى‌كنى؟ هرگاه من تو را به زيبائى و ثروت، شرافت و عزت دعوت كنم مى‌پذيرى؟ پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود:

منظورت كيست؟ وى «خديجه» را معرفى كرد.

حضرت فرمود: آيا (خديجه) به اين كار حاضر مى‌شود؛ با اين كه وضع زندگى من با او فرق زيادى دارد؟

نفيسه گفت: اختيار او در دست من است، و من او را حاضر مى‌كنم. تو وقتى را معين كن، كه وكيل او (عمرو بن اسد) ²با شما و اقوامتان دور هم گرد آمده و مراسم عقد و جشن برگزار شود».

رسول گرامى صلى الله عليه و آله ، با عموهاى بزرگوار خود (ابو طالب) جريان را مذاكره كرد. مجلسِ با شكوهى كه شخصيتهاى بزرگ قريش را دربرداشت، تشكيل گرديد. نخست، ابو طالب خطبه‌اى خواند كه آغاز آن حمد و ثناى خداست و برادرزادۀ