75
8 از شبانى تا تجارت
پيامبران، بخشى از عمر خود را پيش از رسيدن به مقام نبوت، در چوپانى و شبانى مى‌گذراندند. مدتى در بيابان‌ها به تربيت حيوانات اشتغال مى‌ورزيدند، تا در طريق تربيت انسان‌ها شكيبا و بردبار باشند، و تمام مصائب و سختى‌ها را آسان بشمارند. زيرا اگر شخصى توانست دشوارى‌هاى تربيت حيوان را، كه از نظر هوش و فهم با انسان قابل مقايسه نيست، بپذيرد؛ قطعاً خواهد توانست هدايت گمراهان را كه شالودۀ فطرت آنان را ايمان به خدا تشكيل مى‌دهد، بر عهده بگيرد. از اين جهت در حديثى مى‌خوانيم:
«مٰا بَعَثَ اللّٰهُ نَبيّاً قَطُّ حَتّى يَستَرعيه الغنم ليعلمه بذلك رعية للنّاس»؛ 1
«خدا هيچ پيامبرى را برنيانگيخت، مگر اين‌كه او را بر شبانى گمارد تا از اين طريق، تربيت مردم را به او بياموزد.»
پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله نيز قسمتى از عمر خود را در همين طريق گذرانيد. بسيارى از سيره‌نويسان، اين جمله را نقل نموده‌اند كه رسول اكرم صلى الله عليه و آله فرمود:
«تمام پيامبران پيش از آنكه به مقام نبوت برسند، مدتى چوپانى كرده‌اند. عرض كردند: آيا شما نيز شبانى نموده‌ايد؟ فرمود: بلى من مدتى گوسفندانِ اهل مكه را، در سرزمينِ «قراريط» شبانى مى‌كردم». 2