24كتاب و مردم جايگاه محورى است. چنين كتابى نيز بدون معلم نمى‌تواند نقش اساسى خود را در تعليم و تربيت ايفا كند.
در نتيجه رابطه پيامبراسلام و مسلمانان، رابطه آموزگار و دانش‌آموز و رابطه الگوى معنوى با تربيت پذيراست. او افزون برتعليم كتاب آسمانى، مسؤوليت تربيت و هدايت انسان‌ها را نيز برعهده دارد. امامان معصوم نيز عينا در همان جايگاهى قراردارند كه پيامبران الهى به ويژه پيامبر اسلام قرار داشته اند.
عصمت
واژه عصمت در اصل از ريشه عصم به مفهوم نگهدارنده و نگهداشته شده است. اين واژه در مباحث كلامى و شرايط پيامبرى و امامت به معناى ذيل است:
عصمت يعنى: طهارت معنوى و پاكيزگى عملى و هركس كه درگستره اعتقادات و اخلاق و عمل دچارخطا و لغزش‌هاى كوچك و بزرگ نشود، معصوم است. درنتيجه عصمت وصفى است كه براى برخى اشخاص با توجه به انديشه وعمل و اخلاق او پديد مى‌آيد و حاصل توانمندى ذاتى است كه او را از هرخطا و لغزش فكرى و عملى كوچك و بزرگ حفظ مى‌كند. اين شرايط معنوى جز براى پيامبران و امامان معصوم ميسر نيست. 1 رابطه عصمت با انديشه و عمل و اخلاق آن است كه عصمت، عامل طهارت معنوى نيست، بلكه وصفى است كه از اين طهارت‌هاى معنوى پديد مى‌آيد.
الشيخ المفيد: إن جميع أنبياء الله (ع) معصومون من الكبائر قبل النبوة و بعدها و ما يستخف فاعله من الصغائركلها، وأما ما كان من صغير لايستخف فاعله