70بارگاه با عظمت رسول اكرم صلى الله عليه و آله همه را اميدى تازه مى‌بخشد، زائران رحمة للعالمين دسته‌دسته با بار گناه به حرمش پناهنده شده و هريك نزديك ستون ابولبابه كه مى‌رسيدند يكباره آرام و نادم و پشيمان با خدا به مناجات مى‌نشستند. و گاهى چنان از خود بى‌خود شده كه ستون توبه را در آغوش گرفته از خداى خويش طلب مغفرت مى‌نمودند.
حال خوش زائران مرا اميدوار كرده وليكن بار سنگين گناه مانند زنجيرى از رفتن بازم مى‌داشت، يكباره به خود آمده دست به دعا بلند كرده و از زبان امام (امير المؤمنين) در حرم رسول صلى الله عليه و آله رحمة للعالمين به شكرانۀ آن همه نعمت به ستون توبه نزديك شده با چشمى اشك‌بار و قلبى مملو از مهر و محبت با خداى خود از زبان على عليه السلام به مناجات با پروردگار مشغول شده و عرض كردم:
«خداوندا بر آفريدگان خود منت نهادى و ظلمتكدۀ جهان را با فروغ هدايت خويش روشن ساختى، در جامعه‌اى كه هر دسته دست تمنّا و هوس پيش آورد و هر كس دستخوش عواطف خود باشد و عنان زندگى در اختيار احساسات گذارد، تيرگى نفاق و فساد از چهار جانب همچون ابرهاى متراكم بهار برخيزد و بر بام آن اجتماع سنگ تفرقه و وحشت ببارد و نظام تعاون و تمدن را از هم بگسلاند، در اين موقع پيامبران پاك همچون فرشتگان بهشت از وراء انبوه تارى و تيرگى با مشعل كتاب و قانون جلوه گر شوند و پيام عشق رسانند و آيات رحمت و مهر بر آن جان‌هاى افسرده تلاوت