26
تعالى روحى و معنوى
زندگى ماشينى امروز انسان را از خداوند، جهان هستى و حتى از خود بيگانه كرده است. اين خود بيگانگى كه سرانجام منجر به از خدابيگانگى گشته، در طول تاريخ موجب دردها، رنج‌ها و مرارت‌هاى بشرى گرديده است. انسان از خدابيگانه خويش را در عرصه گيتى يكه‌تاز ميدان مى‌بيند و به هر جنايت و پليدى دست مى‌زند.
حج در واقع سير عبوديت است كه بنده از موطن خود تا قرب خدا مى‌پيمايد و به قول استاد: «حج در يك نگرش كلى، سير وجودى انسان است به سوى خدا» و «همه چيز با كندن تو از خودت، از زندگى‌ات و از همه علاقه‌هايت آغاز مى‌شود.»
هنگامى كه سرگذشت ابراهيم را از آغاز امر و آوردن اسماعيل و هاجر، به سرزمين مكه و جرياناتى كه در اين بين واقع مى‌شود تا دستور قربانى كردن اسماعيل و ساختن خانه كعبه به دقت مطالعه كنيم، مى‌بينيم اين داستان شامل يك دوره كامل از سير عبوديت و بندگى است كه بنده از موطن خود تا قرب خدا مى‌پيمايد، با پشت سر انداختن زخارف دنيا و لذات و آرزوهاى مادى و جاه و مال و زن و فرزند و خلاصى از وسوسه‌هاى شيطان، از مقامات دانيه خود را به مقامات عاليه مى‌رساند.