1) .آية اللّٰه خامنه‌اى:نايبى كه در وقت قبول نيابت براى حج معذور نبوده است،ليكن بعد از عقد اجاره،در موقع عمل يا قبل از محرم شدن،جزو معذورين شده،اگر عذر او منجر به نقص بعضى از اعمال حج نشود نيابت او صحيح است؛مثل اين‌كه در ارتكاب بعضى از تروك معذور شود ولى اگر عذر منجر به نقص در اعمال حج شود در اين‌صورت بطلان اجاره بعيد نيست و احوط مصالحه بين نايب و منوب‌عنه در اجرت و اعادۀ عمره و حج براى منوب‌عنه مى‌باشد. آية اللّٰه مكارم:ولى عذرهايى كه در خود حج تصادفاً به وجود مى‌آيد؛مانند وقوف اضطرارى،مانع نيست. آية اللّٰه نورى:ولى عذرى كه تصادفاً پيش مى‌آيد و طارى است،مانع صحت نيست.

2) .آية اللّٰه بهجت:اتمام عمل طبق وظيفه عذرى نايب كفايت مى‌كند و مضرّ به صحّت نيابت نيست. آية اللّٰه تبريزى:در عذر طارى نيابت معذور صحيح است و حج او از منوب عنه كافى است و در اجرت با مستأجر خود تراضى كند. آية اللّٰه خامنه‌اى:به حاشيه مسئله قبل مراجعه شود. آية اللّٰه سيستانى،آية اللّٰه فاضل:در عذر طارى اشكال ندارد. آية اللّٰه صافى:اگر قبل از احرام،معذور از انجام حج به نحوى كه براى آن اجير شده است گرديده،مستحقّ اجرت نيست اگر چه در بعض صور،حجّ او كفايت از منوب عنه مى‌كند.