1) .آية اللّٰه خامنه‌اى:پس از فرا رسيدن زمانى كه صرف آن براى رسيدن به حج لازم‌است،شخص مستطيع نمى‌تواند خود را از استطاعت بيندازد و پيش از فرا رسيدن اين زمان نيز احتياط واجب آن است كه خود را از استطاعت خارج نسازد. آية اللّٰه خويى،آية اللّٰه سيستانى:تصرّف در مال جايز نيست و واجب است مال را حفظ كند و خود را از استطاعت خارج نكند.(حاشيه بر عروة الوثقى). آية اللّٰه صافى:اگر اطمينان دارد كه در سال‌هاى ديگر از آن جهات استطاعت پيدا مى‌كند بنابر احتياط نمى‌تواند در مال تصرف كند. آية اللّٰه گلپايگانى:اگر اطمينان دارد در سال‌هاى بعد از آن جهات استطاعت پيدا مى‌كند نمى‌تواند در مال تصرف كند.

2) .آية اللّٰه صافى،آية اللّٰه گلپايگانى:اگر خانۀ وقفى و يا غير وقفى در اختيار اوست؛به طورى كه كسر شأن او نبوده و بدون سختى و حرج،از داشتن خانۀ ديگر بى‌نياز است و احتمال از دست رفتن آن خانه نيست،اگر خانه ملكى‌اى دارد كه قيمت آن وافى به مخارج حج و يا تتميم آن باشد،واجب است خانۀ ملكى خود را فروخته و صرف مخارج حج كند،و همچنين است نسبت به‌ديگر چيزهايى كه مورد نيازبوده،و از غير راه ملكيّت رفع احتياجش شده باشد.