67
حج يا توبه از گناه
قال رسول الله(ص) «حُجُّوا الْبَيْتَ بِكَمَالِ الدِّينِ وَ التَّفَقُّهِ وَ لَا تَنْصَرِفُوا عَنِ الْمَشَاهِدِ إِلَّا بِتَوْبَةٍ وَ إِقْلَاعٍ» (مستدرك الوسائل، ج8، ص45)
«با (آنچه موجب) كمال دين و تفقه (است) به زيارت خانه خدا برويد و از مشاهد باز نگرديد مگر با توبه‌اى كه موجب ريشه‌كن شدن (منشأ) گناه مى‌شود.»
طبق روايات اهل‌بيت (عليهم السلام) ، حج به منظور توبه از گناهى به نام قرب به شجره منهيه واجب گرديد. زيرا نزديك شدن به اين درخت، براى آدم(ع) ترك اوْلى بوده و به نسبت درجه و منزلت او گناه محسوب مى‌شد و از آن پس بر فرزندان او مقرر شد تا به هنگام ارتكاب گناه، به اين سنّت عمل نموده و