52مىخواهيم و آنها ما را يارى مىكنند. وى به آنها گفت: آيا يكى از اين بتها را به من مىدهيد تا آن را به سرزمين عرب ببرم و مردم آن را بپرستند؟ آنها بتى به او دادند كه «هبل» نام داشت. وى آن را به مكه آورد و نصب كرد و مردم را به پرستيدن و گرامى داشتنِ آن فرمان داد... . 1
اين سخن مشركان كه گفتند: «از آنها باران مىخواهيم و آنها به ما باران مىدهند، از آنها يارى مىخواهيم و آنها ما را يارى مىكنند»، به صراحت دلالت مىكند كه آنها اين اعمال را به خدايان خود نسبت مىدادند و اين تنها به اين دليل بود كه آنها معتقد بودند قدرتى ذاتى در خدايانشان هست كه آنها را به اين كار قادر مىكند.
2. «طبرى» در تفسير سخن خداى تعالى كه مىفرمايد:
وَ يُخَوِّفُونَكَ بِالَّذِينَ مِنْ دُونِهِ ؛ «تو را از آنها كه غير اويند، مىترسانند» روايت