100 گمراهى قرار داده است. لذا هيچ كس به او روى نياورده و به شأن او اعتنا ننموده، مگر آنكه خودش امام گمراهى در عصرش شده است...
8. عبدالله بن محمّد صديق غمارى مالكى (م1413ه.ق)
او درباره ابن‌تيميه مى‌گويد:
ويدلّ ايضاً على انّ علياً(ع) كان ميمون النقيبة، سعيد الحظّ، على نقيض ما قال ابن‌تيمية في منهاجه عنه انّه كان مشئوماً مخذولا، وتلك كلمة فاجرة، تنبئ عمّا في قلب قائلها من حقد على وصي النبي(ص) واخيه. 1
و دليل بر اينكه على(ع) انسانى خوب و باشرف بوده برخلاف آنچه كه ابن‌تيميه در «منهاج السنة» گفته كه حضرت مردى شوم و خوار بوده است، و اين گفتارى ناشايست است كه از قلب گوينده آن خبر مى‌دهد كه نسبت به على وصى پيامبر(ص) و برادرش(ع) كينه دارد.
9. احمد زروق مالكى
او درباره ابن‌تيميه مى‌گويد:
...مطعون عليه في عقائد الإيمان،