24قرار نداده است، نزد رسولخدا(ص) رفت و گفت: چرا زنان در رديف مردان ياد نمىشوند؟ آنان همواره در ضرر و زيان هستند. پس از اين گفتوگو بود كه آيه إِنَّ الْمُسْلِمِينَ وَ الْمُسْلِمٰاتِ... أَعَدَّ اللّٰهُ لَهُمْ مَغْفِرَةً وَ أَجْراً عَظِيماً (احزاب: 35) نازل گرديد 1 و از زنان در رديف مردان ياد شد.
روزى اسماء در منزل حفصه (همسر رسولخدا(ص)) بود كه عُمربن خطّاب وارد شد. عُمر با ديدن اسماء به اقامتِ طولانى آنان در حبشه اعتراض كرد و در واقع طول اقامت آنان را نوعى فرار از سختىها شمرد و بدين سبب آنان را از شمار مهاجران نخستين بيرون دانست و در شمار حبشىها قرار داد و با خطاب «يا حبشيه» به اسماء گفت: «ما در هجرت بر شما پيشى گرفتيم و به رسولخدا(ص) از شما سزاورتريم».
اسماء از اين سخن برآشفت و گفت:
زمانى كه ما ترس، دورى و غربت را تحمل مىكرديم، شما در كنار رسولخدا(ص) بوديد، ايشان گرسنگان شما را سير مىكرد و ناآگاهان شما را تعليم مىداد.
اسماء سوگند ياد كرد كه از وى نزد رسولخدا(ص)