27
فصل سوم: سبأ و سبائيان
نام «سبائيه» و «سبائيون» در برخى از مصادر تاريخى و غير آن ديده مى‌شود، اما آيا مقصود از اين دو لفظ، پيروان عبدالله‌بن‌سبأ است يا ديگران؟
بنو سبأ
ايشان به‌سبأ بن يشجب بن يعرب بن‌قحطان بن‌عابر بن‌شالخ بن ارفخشد بن‌سام بن‌نوح منسوبند.
احمدبن‌حنبل در «مسند» خويش و «فضائل الصحابه» و حاكم در «مستدرك» و طبرانى در «معجم كبير» و ديگران، به سندهاى خود از عبدالرحمان بن و عله آورده‌اند كه از ابن عباس چنين شنيدم:
مردى از پيامبر خدا(ص) دربارۀ سبأ پرسيدكه آيا مردى است يا زنى يا زمينى؟ پيامبر فرمود: نه، بلكه او مردى است [كه] ده فرزند داشت. شش تن از آنان در يمن ساكن شدند و چهار تن در شام. آنان كه يمنى شدند، مذحج و كنده و ازد و اشعرى‌ها و انمار و حميرند كه همگى عربند و آنان كه شامى شدند، لخم و جذام و عامله و غسان‌اند. 1