37حكم، مخصوص امسال ماست يا براى هر سال و هميشه (ابد)؟
رسول خدا(ص) فرمود: اين دستور ابدى است».
ثُمَّ شَبَّكَ اصابِعَهُ بَعْضَها الَي بَعضٍ وَ قالَ: دَخَلتُ العُمرَة فِي الحَجِّ الي يَومِ القيامَة.
سپس حضرت انگشت دو دست خود را داخل هم قرار داد و فرمود: تا روز قيامت عمره را داخل حج كردم.
تيزبينى مسلمانان در فراگيرى مناسك توحيدى حج، به آن حد بود كه گاه با شگفتى، سؤال خود را به گونه اعتراض مطرح مىكردند. از آن جمله، هنگامى بود كه پيامبر(ص) به تمامى كسانى كه همراه خود هدى (قربانى) نياورده بود دستور داد، پس از انجام طواف و سعى، مُحِل شوند. در اين حال يكى از مسلمانان به صورت اعتراضآميز گفت: «ما به عنوان حج، خارج شده بوديم و اكنون از موهاى ما آب غسل مىچكد» 1 و هنگامى كه پيامبر(ص) به قصد انجام سعى، راهى مسعى شد بسيارى از مسلمانان گمان مىكردند سعى از مخترعات (پديدههاى) مشركين مكه است و با شگفتى عمل پيامبر را تعقيب مىكردند. 2
مردى از ميان برخاست و عرضه داشت: «يا رسول الله(ص) ! آيا ممكن است چند روز ديگر كه ما براى حج احرام مىبنديم قطرات آب غسلى كه با زنان نزديكى كردهايم از سر و روى ما بچكد؟ (اين چه حكمى است؟)» 3
رسول خدا(ص) فرمود: «تو، تا ابد به اين حكم ايمان نمىآورى».
امام صادق(ع) مىفرمايد: «در همان ايام حضرت على(ع) از يمن آمد و به مكه وارد شد و ديد حضرت فاطمه(س) از احرام بيرون آمده و بوى خوش، استعمال كرده است. بنابراين نزد رسول خدا(ص) آمد و جريان را از حضرت سؤال نمود و رسول خدا فرمود: «من به مردم چنين دستور دادم؛ يا على! تو كه احرام بستهاى، به چه نيت و چگونه احرام بستى؟» حضرت عرض كرد: «به آنچه رسول خدا(ص) نيت كرده و احرام بسته است».