16

مقدمه

الحمدلله رب العالمين و صلي الله علي محمد و آله الطاهرين

حج، در قرآن و سنت از جايگاه والا و ارزشمندى برخوردار است، به‌طورى كه خداى سبحان، در تكريم زايران كعبه، دو پيامبر بزرگ خويش «ابراهيم و اسماعيل» را مأمور مى‌سازد تا خانه كعبه را براى زايران آن مهيا سازند و نقش خادمان حجّاج و زايران را ايفا كنند. خداوند متعال اهمّيت و جايگاه حج و حاجى را چنين بيان مى‌فرمايد:

(وَ عَهِدْنٰا إِلىٰ إِبْرٰاهِيمَ وَ إِسْمٰاعِيلَ أَنْ طَهِّرٰا بَيْتِيَ لِلطّٰائِفِينَ وَ الْعٰاكِفِينَ وَ الرُّكَّعِ السُّجُودِ) (بقره: 125)

ما به ابراهيم و اسماعيل امر كرديم كه خانه مرا براى طواف‌كنندگان و مجاوران و ركوع‌كنندگان و سجده‌كنندگان (نمازگزاران) پاك و پاكيزه كنند.

در جايى ديگر نيز فرمود: (وَ طَهِّرْ بَيْتِيَ لِلطّٰائِفِينَ وَ الْقٰائِمِينَ وَ الرُّكَّعِ السُّجُودِ) (حج: 26)

سپس به قهرمان توحيد، دستور مى‌دهد كه پس از مهيا ساختن كعبه ¹، عاشقان و زايران خانه خدا را به سوى آن دعوت كند ²، آنجا كه فرموده است:

(وَ أَذِّنْ فِي النّٰاسِ بِالْحَجِّ يَأْتُوكَ رِجٰالاً وَ عَلىٰ كُلِّ ضٰامِرٍ يَأْتِينَ مِنْ كُلِّ فَجٍّ عَمِيقٍ) (حج: 27)