79خليفه رسولخدا و اين رشته تا دهها سال بعد سر دراز پيدا مىكند. 1با زندانى شدن قرآن و عترت، فضاى جهان اسلام به شدت تاريك و دلگير مىشود. در مهد تولد و رشد اسلام و اهلبيت؛ يعنى مكه و مدينه، نه تنها خبرى از قرآن و مربيانش - اهل بيت - نيست، بلكه خوانندگان و نوازندگان، فرصت جولان پيدا كردهاند و شرمآورتر اينكه خوانندگان و نوازندگان دربار سياه شام، از مكه و مدينه تأمين مىشوند. 2
غربت خاندان رسالت در اين غروب دلگير، با هيچ مَثَلى درك كردنى نيست و خود، ضربالمثل همه غربتها شده است.
بد زمانهاى است. تنها كسانى حق حيات دارند كه نان به نرخ روز بخورند و به خاندان رسالت بد بگويند و بدى كنند. بد و ناسزاگويى به اهلبيت پيامبر(عليهم السلام)، چنان رواج يافته كه حتى به داخل خانه امامت هم رخنه كرده است. نمونه آن اهانت و بدگويى فرزند امام حسن(ع)، در مسجدالنبى و جلوى جمعيت، به امام زمان و پسر عمويش، امام سجاد(ع) است. در مقابل؛ امام سجاد(ع) كه از سر تيزهوشى و ذكاوت مىداند جبرزمانه، پسر عمويش را به اين پرده درى واداشته، در آن لحظه، صبورانه سكوت مىكند. سپس ساعتى بعد به منزل پسر عمويش مىرود و با دادن هزار دينار به وى، او را از چشمداشت به دست دزدان بيتالمال، بىنياز مىكند. 3
شيوههاى تبليغى امام سجاد(ع)
در ميان اين طوفان ستم و گردباد حوادث تلخ، از سيد و سالار جوان