64همان‌گونه كه شرط برخوردارى از رحمت خدا، پيروى از شخصيت پيامبر است، نه همراهى با شخص ايشان؛ معيار محروميت از رحمت خدا نيز، ستم به شخصيت پيامبر، عترت و راه پيامبر است.
كريمى كه كنجكاوانه در پى آدرس دقيق‌ترى از سخنان حاج آقاست، از اسم و تعداد آنها مى‌پرسد و پاسخ مى‌شنود: براى آشنايى با اسم و ويژگى‌هاى آنها بايد به سراغ تاريخ رفت، ولى مهم‌تر از اسم و شمار آنها، رسم و آيين آنهاست. بر اين اساس تمامى كسانى كه به بيان قرآن منافق، ظالم و قاتل مومنان به ويژه اهل بيت(عليهم السلام) بوده‌اند مستحق لعن و نفرينند.
پس از جلسه راهى حرم مى‌شوم. با نزديك شدن وقت نماز ظهر، مردم مانند براده‌هاى آهنى كه جذب آهن ربا مى‌شوند، از هر طرف به سوى حرم پيامبر مى‌شتابند. در بين راه، گفت‌وگوهاى ديشب و امروز را در ذهنم مرور مى‌كنم و با خودم مى‌گويم مثل اينكه رنج‌نامه شيعه پايان ندارد. وقتى نخستين مسلمان و صحابه پيامبر خدا به دست خوارج نادان و به كيفر كفر، به شهادت مى‌رسد و تا ده‌ها سال مورد ناسزاگويى مسلمانان جاهل قرار مى‌گيرد، چه جاى تعجب است كه شيعيان او به تهمت شرك و ناسزا گويى به صحابه رسول خدا(ص) متهم شوند.
تاريخ چه بى‌صدا تكرار مى‌شود!