62آن‌قدر از دست خليفه كتك خورد كه بيهوش بر زمين افتاد و نماز ظهر و عصرش قضا شد. در جنگ‌هاى جمل، صفين و نهروان، بسيارى از صحابه پيامبر(ص)، عليه اميرمؤمنان و خليفه مسلمانان، على(ع) شوريدند و صدها صحابه را كشتند.
با اين حال، آيا مى‌توان همه صحابه را عادل و چون ستاره‌اى بدانيم كه از هر كدام پيروى كنيم، ما را هدايت مى‌كنند؟ 1به گواهى تاريخ، صحابه در دوران پيامبر و دوران خلفا، تقدس و مقام ويژه‌اى نداشتند. اين تفكر به مرور زمان و با ريشه دواندن حاكميت بنى‌اميه رواج پيدا كرد تا حكومت، رفتارهاى نادرست خود را با امضا و تأييد برخى صحابه توجيه كند.
كريمى از ديگر بچه‌هاى اهل سنت كاروان، از ميان جمعيت، خطاب به حاج آقا مى‌گويد: اينها دليل نمى‌شود به صحابه ناسزا بگوييم و آنها را لعن كنيم، بلكه بايد حساب همه را به خدا واگذار كرد.
سبّ، لعن يا نقد صحابه؟
زارعى كه گويا از شنيدن حرف‌هاى كريمى‌تعجب كرده، مى‌پرسد: حاج آقا! مگر كسى به صحابه ناسزا مى‌گويد؟!
حاج آقا مسعودى، مثل پدرى كه مى‌خواهد ميان فرزندانش قضاوت