118چهارده ديد. ¹ آنها خدا را انسان بزرگى مى‌دانند با علم بيشتر و اندام بزرگ‌تر. بله، عزيز من! اگر قرآن به وسيلۀ عترت تفسير نشود، نتيجه‌اى بهتر از اين نخواهد داشت: تفسير مادى از خدا، پيامبر و قرآن.

از ديدگاه امام صادق(ع)، «از كسى كه معتقد است امروز براى خدا چيزى معلوم مى‌شود كه ديروز معلوم نبود، بايد دورى كرد». ²بر اساس همين روايت‌ها، شيخ صدوق مى‌گويد: از نظر شيعه، چنين فردى كافر و دورى كردن از او واجب است. ³ البته افزون بر اينكه معناى «بدا» از آيات قرآن ⁴ مانند آيه إِنَّ اللّٰهَ لاٰ يُغَيِّرُ مٰا بِقَوْمٍ... برداشت مى‌شود، خود اين كلمه در روايت‌ها هم وجود دارد. نه‌فقط در كتاب‌هاى روايى شيعه، بلكه در كتاب‌هاى روايى اهل سنت مانند صحيح بخارى، در حديثى كه از پيامبر نقل كرده به كار رفته است. ⁵چون علم ما محدود است و مى‌بينيم مثلاً بيمارى از مرگ نجات پيدا كرد، براى ما معلوم مى‌شود كه اجلش قطعى نبوده و مى‌گوييم اجلش به تأخير افتاده است. در مقابل، علم خداوند نامحدود است و خدا از تمام جزئيات حوادث جهان، از ازل تا ابد باخبر است. بنابراين، چيزى براى او