57
مكّه
شهرى مقدس در سرزمين حجاز، كه زادگاه و محلّ بعثت پيامبر خدا(ص) و خاستگاه اسلام و محل نزول قرآن است. به اين شهر، بَكّه و امّالقرى هم مىگفتند. از شهرهاى بافضيلت و مهمّ زيارتى است كه عمل حج و عمره در آن انجام مىشود و به زيارت آن توصيۀ فراوان شده است. كعبۀ مقدس كه در مسجدالحرام و قبلۀ مسلمين جهان است در اين شهر قرار دارد.
مناره
گلدستۀ حرمها و مساجد (به «گلدسته» رجوع شود).
منبر
جاى نشستن خطيب براى موعظه، جايگاهى است كه از چوپ ساخته مىشود و چند پله دارد و واعظان بالاى آن مىنشينند تا بر شنوندگان اشراف داشته باشند. بعضى از منبرها مقدس است، مثل منبر پيامبر در مسجد مدينه. رسول خدا(ص) فاصلۀ بين منبر و قبر خود را پارهاى از بهشت معرفى كرده است (به «روضۀ منوّره» مراجعه شود.) منبرهاى قديمى، اثر هنرى و باستانى است و نگهدارى مىشود.
ميقات
از ريشۀ «وقف» گرفته شده و به معناى زمان و مكان وعده و قرار است. كسانى كه مىخواهند به زيارت خانۀ خدا بروند، بايد در يكى از ميقاتها مُحرم شوند. ميقات، جاى احرام بستن و لبيك گفتن به قصدحج و عمره است. مسجد شجره در مدينه و جُحفه بيرون مكّه از جملۀ ميقات هاست.