21
ارسال پيامبران و آزمايش خلق
امير مؤمنان (ع) در خطبه قاصعه فرمود: «. اگر خداوند مى‌خواست بهنگام مبعوث ساختن پيامبرانش، درهاى گنجها و معادن طلا و باغهاى خرم و سر سبز را به روى آنان بگشايد، مى‌گشود، و اگر مى‌خواست پرندگان آسمان و حيوانات وحشى زمين را همراه آنان گسيل دارد، مى‌داشت، اگر اين كار را مى‌كرد امتحان از ميان مى‌رفت، پاداش و جزاء بى‌اثر مى‌شد و وعده‌ها و وعيدهاى الهى بى‌فائده مى‌گرديد، و براى پذيرندگان اجر و پاداش آزمودگان واجب نمى‌شد، و مؤمنان استحقاق ثواب نيكوكاران را نمى‌يافتند، و اسماء و نامها با معانى خود همراه نبودند (يعنى هيچگاه نمى‌شد به يك مؤمن حقيقتا مؤمن گفت زيرا او به خاطر قدرت و مكنت پيامبران اظهار ايمان مى‌كرد).»
اوصاف پيامبران براى آزمايش خلق
«ليكن خداوند پيامبران خويش را از نظر عزم و اراده، قوى، و از نظر ظاهر فقير و ضعيف قرار داد، ولى توام با قناعتى كه قلب‌ها و چشم‌ها را پر از بى‌نيازى مى‌كرد هر چند فقر و نادارى ظاهرى آن‌ها چشم‌ها و گوشها را از ناراحتى مملو مى‌ساخت.
اگر پيامبران داراى آن چنان قدرتى بودند كه كسى خيال مخالفت با آنان را نمى‌كرد و توانائى و عزتى داشتند كه هرگز